تولد:
روز بیست و یکم دی ماه سال ۱۳۳۷ مصادف با اول رجب سال ۱۳۷۸ هجری قمری اولین فرزند خانواده ای متدین در روستایی به نام النجق در حوالی مرند به دنیا آمد.
پدرش مشهدی سلطانعلی فردی متقی بود که از طریق کشاورزی امرار معاش می کرد.
مادرش لیلا خانم نیز بانویی پاکدامن و مومنه بود.
پدر بزرگ خانواده که فردی پرهیزکار و محب اهل بیت بود نام نوه خود را محمد تقی گذاشت.
محمد تقی زیر نظر پدر بزرگ خود تربیت شد. حاج یاسین اگرچه دروس حوزوی نخوانده بود اما به صداقت و تقوا در منطقه شهرت داشت و در شکل گیری شخصیت او نقش به سزایی ایفا کرد.
حیات علمی:
محمد تقی پورمحمدی تحصیل را در چهار سالگی از مکتب خانه با فراگیری قرآن شروع کرد. و سپس وارد دبستان شد و از آنجایی که در آن دوران امکانات تحصیل برای روستاییان فراهم نبود و به علت بسته شدن راه روستا و عدم دسترسی به معلم دروس دانش آموزان به تعویق می افتاد ، او توانست تحصیلات مقدماتی خود را تا چهارم ابتدائی به اتمام رساند و مجددا به مکتب خانه رفته و بوستان و گلستان سعدی را فرابگیرد. او در آن دوره به مسجد می رفت و احکام شرعی را از عالمان دین می آموخت.
حوزه علمیه تبریز
وی در سال ۱۳۵۰ با تشویق و حمایت پدربزرگش وارد حوزه علمیه تبریز شد و دروس حوزوی را رسماً آغاز کرد.
محمد تقی در اولین جلسه درس جامع المقدمات زمانی که استاد حدیث ” اول العلم معرفه الجبار و آخر العلم تفویض الامر الیه ” را عنوان کرد ، مصمم شد تا در مسیر علم ثابت قدم باشد و تمام عمر خود را صرف یادگیری و آموختن علوم آل محمد کند و می توان گفت شنیدن این عبارت نقطه عطفی در زندگی محمد تقی است.
محمد تقی پورمحمدی در تبریز زیر نظر اساتیدی همچون حضرات آقایان سید مهدی مرعشی نجفی ، حاج میرزا رحیم قراملکی ، حاج میرزا علی امیرنژاد وحاج میرزا عبدالله کامران دروس مقدماتی را فراگرفت و مغنی اللبیب را در محضر حاج میرزا محمود انصاری که از ادبای معروف آن عصر بود آموخت. مرحوم انصاری و آیت الله سید مرتضی مرعشی نجفی از مشوقان اصلی ایشان در دوران تحصیل وی در حوزه علمیه تبریز بودند. سرانجام او در سال ۱۳۵۳ به قصد ادامه تحصیل به حوزه علمیه قم مشرف شد.
حوزه علمیه قم
محمد تقی پورمحمدی که با اشتیاق به پابوسی و همجواری کریمه اهل بیت مشرف شده بود در مدرسه حجتیه قم استقرار یافت و از آن پس با جدیت بیشتری تحصیل علوم حوزوی را دنبال کرد و با همت مضاعف در عمده دروس مطرح حوزه علمیه قم حاضر می شد و به غیر از تحصیل و تدریس دغدغه دیگری نداشت. او چهار سال در نزد مرحوم مدرس افغانی و سید محسن موسوی گرگانی مطول خواند تا تسلط خود بر ادبیات عرب را افزایش دهد. همچنین شرح لمعه را نزد حضرات آیات شیخ علی پناه اشتهاردی ، شیخ عبدالکریم ملائی تبریزی، فاضل هرندی، نظری میانجی ، حسینی کوه کمری و فیض سرابی فراگرفت. کتاب قوانین را نزد مرحوم آیت الله میرزا محسن دوزدوزانی آموخت. سپس برای فراگیری کتاب رسائل و مکاسب در محضر حضرات آیات سید ابوالفضل موسوی تبریزی ، شیخ مصطفی اعتمادی ، میرزا احمد پایانی، میرزا یداله دوزدوزانی و محمد تقی ستوده حاضر شد و در نهایت کفایه را نزد حضرت آیت الله پایانی و حضرت آیت ایتلله محسن دوزدوزانی تلمذ کرد. محمد تقی پورمحمدی در تمام دوران سطح از طلاب ممتاز حوزه علمیه محسوب می شد و همین موجب شد در دوران درس خارج مورد توجه اساتید و برخی از بزرگان حوزه علمیه قرار گیرد. وی همزمان با تحصیل دروس سطح در سایر محافل علمی نیز شرکت کرده و دوره های اقتصاد ، روانشناسی ، جامعه شناسی، فن مناظره، تاریخ و زبان انگلیسی را گذراند تا علاوه بر دروس سنتی با علوم آکادمیک نیز آشنایی پیدا کند و سپس وارد دانشگاه قم شده و موفق به دریافت مدرک کارشناسی الهیات شد.
آغاز دروس خارج و ورود به عرصه نظریه پردازی برای شیخ محمد تقی بسیار مهم بود و با توجه توانایی تدریس و ممارست دروس مقدماتی سعی کرد از تمام داشته های خود بهره برده و اندوخته های خود را به بار نشاند. وی در این دوره قریب ده سال در محضر حضرات آیات عظام میرزا جواد تبریزی ، محمد فاضل لنکرانی ، حسینعلی منتظری ، جعفر سبحانی ، ناصر مکارم شیرازی یک دوره کامل اصول و چندین باب از ابواب فقهی را فراگرفت و برخی از آنان را به رشته تحریر در آورد که برخی از آنان در چندین مجلد آماده چاپ است. آیت الله مکارم شیرازی زمانی که تقریرات شیخ محمد تقی را دید زبان به تحسین گشود و وی را تشویق کرد.
شیخ محمد تقی پورمحمدی در دوران تحصیل خود در حوزه و دانشگاه و دروس فقهی علاقه بسیاری به سایر علوم داشت اما سعی می کرد تمرکز خود را بر فقه حفظ کند. با این حال علاقه وی به علوم عقلی باعث شد وارد جرگه های علوم عقلی شود. وی با حضور در درس منظومه آیت الله انصاری شیرازی دروس فلسفی را آغاز کرد و سپس در درس اسفار آیت الله جوادی آملی و آیت الله حسن زاده آملی حضور پیدا کرد. و در نهایت در درس مصباح الانس علامه حسن زاده آملی که تقریبا خصوصی برگزار می شد شرکت کرد و از خرمن علمی این فیلسوف و حکیم فرزانه خوشه چینی کرد. شیخ محمد تقی در تمام دوران تحصیل خود در درس تفسیر حضرات آیات خزعلی ، مشکینی و جوادی آملی شرکت می کرد.
تدریس:
محمد تقی از همان اوائل طلبگی برای تقویت بنیه علمی خود تلاش می کرد تا هر آنچه که می آموزد را تدریس کند تا اندوخته هایش به پختگی برسد. وی چندین دوره جامع المقدمات ، سیوطی ، مغنی ، لمعه ، رسائل ، مکاسب و کفایه را تدریس کرده و از سال ۱۳۸۷ در حوزه های علمیه مراغه و تبریز صاحب کرسی درس خارج است. ابوابی که وی در این سالها در درس خارج خود مطرح کرده است عبارتند از : ولایت فقیه ، ارباح مکاسب از کتاب خمس ،حدود ، مضاربه ، ربا و صلاه الجماعه
شخصیت ادبی:
محمد تقی پورمحمدی در بین اهل فن به تسلط بر ادبیات عرب شهرت دارد. او در زمان تحصیل دروس مقدماتی اشعار الفیه ابن مالک و منظومه حکمت سبزواری را حفظ کرده و همیشه به طلاب توصیه می کند تا به ادبیات عرب تسلط داشته باشند چرا که تسلط بر ادبیات عرب موجب رشد سایر ابعاد علمی طلاب می شود.
درس تفسیر:
محمد تقی پورمحمدی اهمیت فوق العاده ای به مباحث قرآنی قائل است و در طول سالهای امامت جمعه سعی کرده خطبه های نماز جمعه را به مباحث قرآنی اختصاص دهد. علاوه بر آن درس تفسیری در مسجد جامع مراغه آغاز کرد که در طول سالها مورد استقبال مردم مراغه قرار گرفت و یک دوره کامل تفسیر قرآن در این محفل تدریس شد. در طول دو دهه برگزاری جلسه تفسیر طلاب و بازاریان پای ثابت این درس بودند. وی جلسه ای با موضوع علوم قرآنی در جمع علمای مراغه برگزار کرد که دست نوشته های آن در قالب کتابی تحت عنوان گامی لرزان در پیشگاه قرآن درآمد. وی با هدف گسترش پژوهش های قرآنی مجمع تفسیری علامه طباطبائی را تاسیس کرد که باحضور برخی از علمای اهل فضل و صاحب نظر تبریز هر هفته در آن مکان جلسات تفسیری برگزار می شود.
